Zaterdag 30 september, Willibrorduskerk • 11.00 uur
Lezing over het interieur van de Willibrorduskerk Utrecht
Als voorbereiding op het middagconcert van HOT en Willem Tanke, waarbij dieren centraal staan, zal de architect Henk Scholte ons meenemen in de prachtige Willibrorduskerk en met u op zoek gaan naar de dieren die verstopt zitten in het rijke interieur van de kerk.
De Sint-Willibrordkerk is vanaf 1875 gebouwd naar ontwerp van Alfred Tepe. Omdat het voor de bouw beschikbare terrein was ingesloten door andere gebouwen, ontwierp Tepe een kerk die hoger en korter was dan normaal. Aan de kant van de Minrebroederstraat heeft de kerk een kleine kloostergang. Op 21 juni 1877 werd de Sint-Willibrordkerk ingewijd door aartsbisschop Schaepman, maar tot 1891 is er nog gewerkt aan de inrichting.
De kerk is voornamelijk het product van het St. Bernulphusgilde, een in 1869 in Utrecht opgerichte vereniging van priesters en kunstenaars die zich ten doel stelde om rooms-katholieke kerken te bouwen en in te richten in neogotische stijl. Het gilde propageerde een architectuur die teruggreep op de Nederrijnse gotiek. Het houtsnijwerk - meubels, altaren, beelden - stamt uit het atelier van de beeldhouwer Friedrich Wilhelm Mengelberg, de gebrandschilderde ramen zijn deels van Heinrich Geuer en veel smeedwerk is vervaardigd door Gerard en Jan Hendrik Brom.
De polychrome beschildering is uitgevoerd door Chr. Lindsen.
Terwijl de meeste neogotische monumenten in de jaren zestig en zeventig van hun rijke inventaris zijn ontdaan, verbouwd of afgebroken, is het interieur van de Sint-Willibrordkerk vrijwel gaaf bewaard gebleven. Aanvankelijk was zij in de roerige jaren 60 bestemd om afgebroken te worden. Lekengelovigen en pater drs. Winand Kotte, A.A. wisten door aankoop het kerkgebouw te behouden in de traditionele staat. Daardoor is zij nu een van de beste en indrukwekkendste getuigenissen van de Utrechtse school binnen de neogotiek. Een grootscheepse restauratie had plaats van 1991 tot 2005.
Toegang gratis